Με το βασικό σκάφος ολοκληρωμένο, σειρά έχει η τοποθέτηση των συνεστραμμένων σχοινιών που
καταπολεμούσαν την κύρτωση.
Από τις απεικονίσεις διακρίνεται καθαρά ο τρόπος με τον οποίο στερεώνονται τα σχοινιά στην πλώρη και την πρύμνη, αλλά και ο τρόπος με τον οποίο συστρέφονται για να τεντωθούν στο κέντρο.
 |
| Εικόνα 1 |
 |
| Εικόνα 2 |
Στην πλώρη, ένα χοντρό πλέγμα σχοινιών αγκαλιάζει το σκάφος (εικόνα 2Α) και συγκρατεί ένα εγκάρσιο δοκάρι στο ύψος της κουπαστής (εικονα 2Β). Στο δοκάρι αυτό δένονται τα διαμήκη συνεστραμμένα σχοινιά (εικόνα 2C).
Το πάχος των σχοινιών στην απεικόνιση, δείχνει τη μεγάλη δομική σημασία τους στην αντοχή του σκάφους.
 |
| Εικόνα 3 |
 |
| Εικόνα 4 |
Μια αντίστοιχη διάταξη υπάρχει στην πρύμνη. Εδώ όμως το πλέγμα δεν φτάνει στο ύψος της κουπαστής, φαίνεται να περνά μέσα από τρύπες στο εσωτερικό του σκάφους (Εικόνα 4Α) όπου μπορούμε να υποθέσουμε πως συγκρατεί ένα αντίστοιχο δοκάρι, κάτω από το κατάστρωμα της πρύμνης (εικόνα 4Β). Ο
μόνος λόγος που μπορεί να κάνει αναγκαία αυτή τη διαφορά ανάμεσα στην πλώρη και την πρύμνη ενός, κατά τα άλλα, συμμετρικού σκάφους, είναι η ευκολία των πηδαλιούχων. Οι έξι πηδαλιούχοι που στέκονταν στην πρύμνη θα κινούνταν με δυσκολία με όλα τα δοκάρια και σχοινιά της διάταξης ανάμεσα στα πόδια τους. Οι Αιγύπτιοι ναυπηγοί κατέβασαν έτσι χαμηλότερα την κατασκευή στην πρύμνη, ενώ τοποθέτησαν και το μικρό κατάστρωμα της πρύμνης για να ανυψώσουν την θέση των πηδαλιούχων.
 |
| Εικόνα 5 |
 |
| Εικόνα 6 |
Τα διαμήκη σχοινιά δένονταν στα δοκάρια της πρύμνης και της πλώρης και συστρέφονταν για να τεντωθούν με τη βοήθεια ενός ξύλου που περνούσε ανάμεσα τους (εικόνα 6Α). Το ξύλο δενόταν στη συνέχεια σε ένα κάθετο στήριγμα, αλλά και στα ίδια τα συνεστραμμένα σχοινιά για να τα κρατάει τεντωμένα (εικόνα 6Β).
Comments
Post a Comment